GÜREŞ:
İtalyanları yenen Milli Güreş Takımımız, Florya’daki
Cumhurbaşkanlığı Köşkünde büyük Atatürk tarafından davet ve kabul
olunup, yemeğe alıkonulmuştu. Atatürk İtalyanlar karşısında, parlak bir
sonuç almış olan güreşçilerimizi teker teker kutlamış, bu arada özel
bir sevgi duyduğu, sevimli ağır sıklet şampiyonumuz Çoban Mehmet’e
takılmaktan da kendini alamamıştı:
“-Sen, herkesi kolayca yeniyorsun Mehmet” demiş, sonra ilave etmişti:
“-Seninle güreş tutsak, beni de yenebilir misin?”
Koca Çoban, çocuksu bir mahcubiyet içinde, başını öne eğerek:
“-Sizi bütün cihan yenemedi Paşam, ben nasıl yenebilirim?” demişti.
Büyük Atatürk Çoban Mehmet’in bu cevabı karşısında pek duygulanmış ve aslan yapılı ağır sıklet şampiyonumuzu alnından öpmüştü.
FUTBOL:
Atatürk,
yakın arkadaşı Kılıç Ali’nin evine, ani bir ziyaret için uğradığında,
evde başka kimse bulunmadığı için, devrinin ünlü futbolcusu Gündüz
Kılıç tarafından ağırlanmıştı.
“..Atatürk şerbetini
yudumlarken “gel şöyle otur da seninle konuşalım biraz” dedi ve bana
karşısındaki koltuğu gösterdi. Oturdum ama inanın, içimin yağları
eridi. İşin asıl zor tarafının bundan sonra başlayacağını
hissediyordum. Çünkü Atatürk’ün, özellikle gençlere, değişik zeka
soruları sorarak, onları imtihan etmekten pek hoşlandığını biliyordum.
Mahcup olmak korkusu bütün benliğimi sarmıştı . Fakat çok şükür sorduğu
soru, korktuğum türden olmadı.O sıralarda Milli Futbol Takımımız,
Halkevleri Takımı adı altında, Rusya da beş, altı maç yapmıştı .
Maçların çoğunda fena sonuçlar alınmıştı .
Yaşımın pek genç
olmasına rağmen ben de kadroya alınmıştım. Ülkesinde olup biten her
şeyle ilgilenen Atatürk’ün, Rusya yenilgileri de gözünden kaçmamıştı.
İlk sorusu “neden yenildiniz?” oldu. Kem küm ederek bir şeyler
söylemeye çalıştım. Atatürk, pek üstelemeden ikinci sorusunu sordu:
“Peki bu yenilgiler seni çok üzdü mü?” dedi. Son derece üzüldüğümü
anlatmaya çalışırken bir el hareketiyle beni susturup kendi konuştu:
“-
Dünyada yenilmeyen kimse, yenilmeyen ordu, yenilmeyen takım, yenilmeyen
kumandan yoktur. Yenildikten sonra üzülmekte tabidir. Ancak bu üzüntü
insanın maneviyatını yok edecek, onu çökertecek seviyeye varmamalıdır.
Yenilen, hemen toparlanmalı, kendini yeneni yenmek için olanca gücüyle
azmiyle daha çok çalışmalıdır” dedi. Sonra futbolun nasıl oynandığını
anlatmamı istedi. Hemen kağıt kalem aldım. Oyun sahasını çizerek, o
zaman ki değimiyle müdafileri, muavinleri ve muhacimleri yerlerine
yerleştirip, onların görevlerini ve ana kaideler ile hedeflerini
anlattım. Atatürk:
“-Yahu desene, bizim harp oyunları gibi bir
şey sizin oyun da. Sizin işde, strateji bilgisi ve kurmay kafası ister”
diye önemser önemser başını salladı.
ATATÜRK’ÜN EMRİYLE KURULAN SPOR KULÜBÜ:
Türk spor tarihinde Atatürk’ün emriyle “Muhafızgücü” adında bir de spor kulübü kurulmuştur.
18
Temmuz 1920 günü, Atatürk’ün emriyle kurulan Muhafız Takımı ve bu
birliğin başına getirilen, Mülazım İsmail Hakkı Bey’in spora olan büyük
merakı, Atatürk’ün de bu konudaki olumlu görüşleriyle birleşince,
Muhafız Alayı adını alan birlik, 1 Haziran 1923 günü Muhafızgücü adını
almıştır.Muhafızgücü, Atatürk zamanında, spor alanlarındaki büyük
başarılarıyla dikkati çekmeye başlamış, futbol, atletizm, binicilik,
bisiklet, polo gibi spor dallarında büyük başarılar göstermiş, pek çok
şampiyonluklar kazanmıştır. Ayrıca bünyesinde birçok ünlü asker sporcu
da yetiştirmiştir. Milli takımlarımıza kadar yükselen bu sporcular
arasında, askerlik alanında da en yüksek rütbelere erişmiş bulunanlar
mevcuttur. Atatürk döneminde Muhafızgücü takımlarının genç sporcuları
arasında, bugünün nice emekli generalleri mevcuttur.
BİNİCİLİK:
Ata
ve atçılığa özel bir merak ve sevgisi olan, aynı zamanda gayet iyi de
at binen Atatürk, yurtta atçılığı ve yarışçılığı daima teşvik etmiş,
yakınlarını adeta bu konuya ilgi göstermeye zorlamıştır. Türkiye’de
atçılığı ve yarışçılığı teşvik amacıyla kurulan “Yarış Islah Encümeni”
de Atatürk’ün büyük desteğini görmüştür. Bu encümenin vaki ricası
üzerine, adına bir “Gazi Koşusu” ihdas olunmasına da severek izin
vermiş (1926) ve böylece Türk yarışçılık dünyasının en önemli klasiği
halini almış olan “Gazi Koşusu” 1927 yılından itibaren Türk
yarışçılığına renk katmaya başlamıştır.
Konu: ATATÜRK ÜN SPORLA İLGİLİ ANILARI 
14/1/2010, 19:59
