ÖĞRENİM HAYATI

ÖĞRENİM HAYATI
Küçük Mustafa, Şemsi Efendi İlkokulu'ndan sonra bir
süre Selânik Mülkiye Rüştiyesi'ne devam etti ise de Kaymak Hafız adlı
Arapça öğretmeninin kendisine haksız yere sopa ile vurması üzerine bu
okuldan ayrıldı ve Askerî rüştiyeye giden bir komşu çocuğunun giyimini
ve genel olarak subayların kılığını pek beğenen küçük Mustafa, askerî
rüştiiyeye girmek ister; askerlikten ürken annesi ise bunu istemez,
ancak Mustafa bir akrabasının delaletiyle okulun kabul zamanında askerî
rüştiyeye gidip imtihan verir ve okula alınır (1893). Böylelikle
annesine karşı bir olup-bitti yapmış ve kendisine en uygun gelecek yola
girmiş bulunur. Yazları, dayısı Hüseyin Efendi'nin yanına gider, okul
zamanına kadar çiftlikte kalırdı. Mustafa bu okulu gerçekten sevmişti.
Arkadaşları arasında zekâsı ve üstün yetenekleri ile kısa zamanda
kendisini gösterdi ve öğretmenlerinin sevgisini kazandı; öğretmenleri
neredeyse kendisine bir arkadaş muamelesi yapma gereğini
hissetmişlerdi.
Bu okulda matematik öğretmenliği yapan Yüzbaşı
Mustafa Efendi, genç öğrencisinin yetenekleri ve zekâsı karşısında
sınıftaki diğer Mustafa'larla aralarındaki farkı belirtmek üzere
öğrencisinin adının sonuna " Kemal " ismini ilâve etti. Artık genç
öğrenci Mustafa Kemal olmuştu.
[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Burada
Ömer Naci ile arkadaşlık yaptı. İlerde ünlü bir hatip olarak tanınacak
olan bu kişi, Mustafa Kemal'in hitabet ve edebiyat sevgisinde etkin rol
oynadı. Yakın arkadaşlarından biri olacak olan Ali Fethi ( Okyar ) de
bu okulda öğrenci idi. Genç Mustafa Kemal, askerî öğreniminin yanı sıra
yabancı dil öğrenimini de ihmal etmiyor yazları izinli olarak Selânik'e
döndüğü zaman Fransızca dersleri alıyordu.



Genç
Mustafa Kemal, Manastır Askerî İdadisi'ni de başarı ile bitirerek 13
Mart 1899 tarihinde İstanbul'da Harp Okulu'na girdi. 3 senelik başarılı
bir Harbiye öğreniminden sonra 10 Şubat 1902'de bu okulu Teğmen
rütbesiyle bitirdi ve öğrenimine Harp Akademisi'nde devam etti. 1903
yılında Üsteğmen olmuştu.


Harp
Okulu'nda ve Harp Akademisi'nde de zekâsı, yetenekleri ve üstün
kişiliği ile kendisini arkadaşlarına ve öğretmenlerine tanıtmış,
onların içten sevgi ve saygısını kazanmıştı. Askerlik derslerine büyük
ilgisi yanında matematiğe, edebiyata ve güzel söz söylemeye karşı da
merakı ve eğilimi vardı. Harbiye'de ve Harp Akademisi'nde, memleket ve
millet davaları ile ilgilenmesi, düşüncelerini cesaretle ifadeden
çekinmemesi sebebiyle aydın ve inkılâpçı bir subay olarak tanınmıştı.
Devir istibdat idaresi idi ve bu davranışları aleyhine olabilirdi;
ancak çevresince gerçekten çok sevilişi, düşüncelerinde samimi oluşu,
onun herhangi bir tertibe kurban gitmesini önlemişti. Bununla beraber
Harp Akademisi'nden mezuniyetini izleyen günlerde istibdat ve
padişahlık rejimi aleyhindeki düşünceleri ve durumu, şüphe çekerek
birkaç ay İstanbul'da tutuklu kaldı; sonra bir nevi sürgün olarak
vazife ile 5 Şubat 1905 tarihinde Suriye bölgesine, Şam'a atandı.