Dursun, çok feci bir trafik
kazasi geçirir...
Koma halinde hastaneye kaldirirlar. Tedavi olurken kendine
gelir.Yataginda bakar ki bir kolu yok... Hepten morali bozulur, asabilesir.
Bir
taraftan da
hastaneyi birbirine katar:
-"Ben tek kolla nasil yasarum
simdi!?"
Diye bagirip
çagirir. Kendini hastanenin penceresinden atip intihar
edecegini söyler.
Doktorlar
basina toplanir, bakarlar Dursun ciddi, baslarlar
nasihata:
-"Bak evladim, insan tek kolla
da yasayabilir, ölmedigine sükretsene.
Sonra beterin beteri var. Geçen yil Temel de kaza
geçirdi. Onun iki kolunu birden
kesmek zorunda kalmistik... Ama o senin gibi bagirip,
hastaneyi birbirine katmadi. simdi de
gül gibi yasayip gidiyor. İnanmazsan git de
bak."
Dursun, bir an sakinlesir, gider
yukari mahallede Temel'i bulur.Bir de bakar ki,
Temel'in hakikaten iki kolu kesik ama,
Temel bahçede kivir kivir oynuyor,hem de nasil
oynuyor...Bizim Dursun'un kafasi karisir
ve hayretle Temel'e yaklasir:
-Ula Temel, eyi ki
seni gördüm, yoksa hayatum
gideyidi. Ula bizim bi kolumuz kesildi diye intihar
edecegidum.Ama senin, iki koli kesik
vaziyette, hem de bi dansöz gibi oynamana karsi teselli
oldum..Şu dünyanin haline
bak, benum tek kolum kesildi diye intihar edecek kadar
beyinsuzum,sense iki koli yok
göbek ataysun..."
Derken, Bizim Temel
patlar:
-"Ula sen manyak
misun, ne göbek atmasi. Sirtim fena halde kasuniyi...
Patlayrum daa."