Nasreddin Hoca ağır bir hastalığa yakalanmış. Günlerce yatak döşek yatmış. Bir gün:
-Aman
karıcığım, demiş. "en cicili bicili giysilerini giy. Tak takıştır, sür
sürüştür, bi güzel süslenip püslen. Başucumdan da ayrılayım deme.."
demiş.
-Aşkolsun efendi; demiş karısı. "Bu dediğin olacak şey
mi? Sen böyle ölüm döşeğinde yatarken süslenip püslenmek yakışık alır
mı hiç? Gören konu komşu ne demez sonra?
Nasreddin Hoca karısının sözünü kesmiş hemen:
-Konu
komşuya kulak asma sen. Süslenmene bak. Ben neredeyse son nefesimi
vermek üzereyim. Azrail canımı almaya gelince belki seni beğenir,
bakarsın beni bırakır seni alır...!