Rahmet Yağıyor - Nasreddin Hoca Fıkraları

Nasreddin
Hoca çok yağmurlu bir günde pencerenin önüne oturmuş dışarıyı
izliyormuş. Bir ara komşularından birini, koşa koşa evine doğru
giderken görmüş. Pencereyi açarak seslenmiş:
-Yazık sana komşu..! Senin gibi aklı başında, inançlı bir adam, Allah’ın rahmetinden kaçar mı hiç?…

İçinden
Nasreddin Hoca’ya hak veren adamcağız, koşmayı bırakmış ve ağır ağır
yürümeye başlamış. Fakat eve geldiğinden tepeden tırnağa ıslandığını
anlayınca, Hoca’nın oyununa uğradığını anlamış...

Günün birinde
bu sefer de Nasreddin Hoca yolda yağmura tutulmuş, koşa koşa evine
gidiyormuş. Daha önce kendisiyle alay ettiği komşusunun evinin önünden
geçerken adamcağız “taşı gediğine koymanın tam zamanı” diye düşünerek,
Hoca ya seslenmiş:
-Hocam, Hocam, Allah’ın rahmetinden niçin kaçıyorsun, ayıp değil mi sana?

Hoca, hiç istifini bozmadan koşmaya devam ederek şu cevabı vermiş:
-Sen ne anlarsın be adam!… Ben rahmetten kaçmıyorum, tam tersine yere düşen rahmetleri
çiğnememek için koşuyorum!…”

bu çok güzel bir laf ama..