Milletimin ayrılma bölünme endişesi,
Mezarımda dahi rahatsız eder beni.
Saldırgan düşmanlara karşı birleşmek iken çâremiz,
Birlik olmazsa, kızgın demirle dağlanmış gibi yanarım.
Yazıma Yavuz Sultan Selim Han'ın günümüz türkçesine çevrilmiş şiiriyle başlamak istedim ki yazımın içeriğinin ne olduğu hakkında ön bir bilgi versin. Okuyucunun kafasında yazının çerçevesi az çok oluşsunki düşünerek okusun yazıyı...
Zaten bizim tek temel ve belkide en büyük sorunumuz düşünmemek.
Halk olarak tabikide. Biz bizim düşünmememizi isteyenlerle iş birliği yapıp hatta bu işe dünden razı olup düşünmüyoruz kim nereye çekerse oraya gidiyoruz...
buradaki düşünmekten kastım tabikide ders manasında değil. Düşünmekten kastım tabikide bir takım olaylara duyarlı olmak...
Eğer şu anda yazdıklarım yanlış olsaydı, bugun grevde sadece tekel işçileri, sadece tedaş işçileri olmaz 75 milyon insan bu grevi canı gönülden gerçekleştirirdi...
En basitinden bizim gençlerimiz okuldan eve gelince ne yapıyorlar? Kaçı alıp eline bir kitap okuyor, kaçı hemen gidip bilgisayarını açıyor veya sokağa çıkıyor. Evet yapanlar var kitap okuyanlar var ama çoğunluk değil.Çoğunluğun yaptığı iş ne peki? ben söyleyim "DÜŞÜNMEMEK"
Halkımız düşünmediği için düşünmekten alı konulduğu için bugün darmadağın olmuş durumda. kim ne yapacağını bilmiyor. kim kime hizmet ettihini bilmiyor. Bugün o sokaklara çıkan gençler biz pkk yanlısı terörist değiliz diyor. ancak ne yaptıklarını emin olun kendileride bilmiyor. Sadece bu davarların çobanları geliyor ordan oraya sürüyor ve geçiyor bir ağacın altına hepsine gülerek keyif çatıyor. ve yine sözde pkk karşıtı gençler bizzat bölücük faliyetleri içerisinde bulunarak vatanı parçalama yolunu tutuyorlar...
bütün bunların tek bir sebebi var
DÜŞÜNMEMEK